คุณแม่ครับ การจากไปของคุณแม่ยากเกินกว่าที่ลูกจะทำใจได้ หัวใจของลูกสลาย ไม่มีสิ่งใดจะทดแทน “อรหันต์” ของลูก ผู้ให้ลมหายใจแรกจวบจนวินาทีนี้ ความลำบากและความเจ็บปวดไม่เคยอยู่ในใจของคุณแม่ตราบเท่าที่สิ่งที่ได้มาทำให้ลูกมีความสุข
ตลอด ๗ เดือนที่ผ่านมา ตั้งแต่รู้ว่าคุณแม่เป็นโรคมะเร็งร้าย ลูกเชื่อมั่นมาตลอดตั้งแต่เริ่มการรักษาว่าคุณแม่จะต้องหาย ไม่เคยมีแม้แต่นาทีเดียวที่ลูกจะไม่อธิษฐาน ขอพร ให้คุณแม่ได้อยู่กับพวกเราต่อไป แล้วกลับมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันเหมือนเดิม
แม้ว่าสิ่งที่ลูกหวังจะไม่เป็นผล แต่ลูกยังดีใจที่คุณแม่รู้ว่าลูกทั้งสองคนได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างดีที่สุด สิ่งต่างๆ ที่คุณแม่ได้สั่งไว้ ลูกจะทำให้คุณแม่ได้สบายใจ ลูกจะดูแลปะป๊าเหมือนที่คุณแม่ทำมาตลอดชีวิต ไม่ต้องห่วงครับ
คุณแม่ครับ จดหมายฉบับนี้คือเสียงร้องไห้ในใจของลูก พระคุณของคุณแม่ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่ลูกจะหาคำใดๆ มาบรรยาย ลูกขอเกิดเป็นลูกสุดที่รักของคุณแม่ทุกชาติไป
ขอให้คุณแม่หลับให้สบาย ลูกจะทำให้คุณแม่ภูมิใจครับ
รักคุณแม่มากที่สุดในโลก
น้องหนึ่ง (วีระยุทธ โชคชัยมาดล)
๒๖ ตุลาคม ๒๕๔๘
